Οι εφοπλιστές συναινούν σε μέτρα που βασίζονται στην αγορά – «Προαπαιτούμενο» η επιλογή συστήματος επιβολής τέλους επί των καυσίμων

Η ναυτιλία θα μπορούσε να συναινέσει στην επιβολή μέτρων που βασίζονται στην αγορά (market based measures) για τη μείωση των αερίων ρύπων του θερμοκηπίου, αφού εξαντληθούν όλες οι άλλες δυνατότητες, υπό δύο προϋποθέσεις.

Η πρώτη είναι η επιλογή ενός συστήματος επιβολής τέλους (levy) επί των καυσίμων και η δεύτερη τα χρήματα που θα συγκεντρώνονται από το μέτρο αυτό να τα διαχειρίζεται ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ) με στόχο τη χρηματοδότηση επιπλέον περιβαλλοντικών μέτρων.

Το παραπάνω φρόντισαν να το κάνουν απολύτως καθαρό οι εκπρόσωποι της ναυτιλιακής κοινότητας που συμμετείχαν στο 2ο Ναυτιλιακό Συνέδριο της «Ν» και ειδικότερα στην ενότητα με τίτλο «Οι σκόπελοι που αντιμετωπίζει η ναυτιλία – Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της ναυτιλίας, το ανταγωνιστικό διεθνές πλαίσιο λειτουργίας της και οι κανονιστικές ρυθμίσεις», στην οποία συμμετείχαν η κα Sadan Kaptanoglu, Board Member, Turkish Chamber of Shipping, Board Member, BIMCO και οι κ.κ. Φώτης Καραμήτσος, Deputy Director-General Coordination of Directorates C & D της European Commission, Πάνος Λασκαρίδης, αντιπρόεδρος της European Community Shipowners’ Association, διευθύνων σύμβουλος της Laskaridis Shipping Co. Ltd., Αναστάσιος Παπαγιαννόπουλος, President Designate, BIMCO, Common Progress Co Na SA, και Γιάννης Πλατσιδάκης, General Manager, Anangel Maritime Services Inc., Chairman, Intercargo, με συντονιστή τον ναυτιλιακό συντάκτη της «Ν» Λάμπρο Καραγεώργο.

nautiliako-sunedrio-nautemporikis-triti-enotita

Λάμπρος Καραγεώργος, Sadan Kaptanoglu, Γιάννης Πλατσιδάκης, Πάνος Λασκαρίδης, Φώτης Καραμήτσος και Αναστάσιος Παπαγιαννόπουλος

Όπως εξήγησε ο κ. Πάνος Λασκαρίδης, η ναυτιλία αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να συνεισφέρει και αυτή στην παγκόσμια προσπάθεια για τη μείωση των εκπομπών αερίων ρύπων του θερμοκηπίου.

Δεν παρέλειψε βέβαια να αναρωτηθεί «ποια συμφέροντα εξυπηρετούν οι δεκάδες περιβαλλοντικές οργανώσεις που ασχολούνται με τη ναυτιλία που παράγει μόλις το 2% των παγκόσμιων ρύπων και δεν ασχολούνται με αυτούς που παράγουν το υπόλοιπο 98%».

Σε κάθε περίπτωση πάντως επεσήμανε ότι «η ναυτιλία πρέπει να συνεισφέρει με μετρημένο, σώφρονα, αποτελεσματικό και πραγματικά φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Επίσης οτιδήποτε νομοθετηθεί θα νομοθετηθεί στον ΙΜΟ και οι ρυθμίσεις αυτές θα έχουν παγκόσμια εφαρμογή και δεν θα αφήνουν τον κάθε ένα να κάνει ό,τι θέλει στην αυλή του». «Αν φτάσουμε», συνέχισε, «σε μέτρα βασισμένα στην αγορά, τότε η ναυτιλία έχει ταχθεί υπέρ ενός συγκεκριμένου συστήματος, το γνωστό “levy”, και επ’ ουδενί λόγω δεν θα συμφωνήσει σε άλλα μέτρα».

«Επειδή γνωρίζω», είπε ο κ. Λασκαρίδης, «ότι γίνεται μία κίνηση από την Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η ναυτιλία δεν θα αποδεχθεί ποτέ το σύστημα εμπορίας ρύπων για τρεις απλούς λόγους: Πρώτον, γιατί δεν είναι διαφανές, δεύτερον, γιατί δεν μπορεί να εφαρμοστεί στη ναυτιλία και, τρίτον, γιατί είναι ένας φόρος που θα καταλήγει στους υπουργούς Οικονομικών και όχι στο περιβάλλον. Το “levy” είναι ένα διάφανο, αποτελεσματικό σύστημα και εύκολα εφαρμόσιμο και τα χρήματα θα πηγαίνουν για το περιβάλλον. Η διεθνής ναυτιλία έχει προτείνει το τέλος να συγκεντρώνεται σε ένα ταμείο του ΙΜΟ που θα χρηματοδοτεί φιλικές προς το περιβάλλον επενδύσεις».

Ο κ. Γιάννης Πλατσιδάκης από την πλευρά του σημείωσε ότι η παγκόσμια ναυτιλία δουλεύει σε ένα τελείως ανταγωνιστικό περιβάλλον, μεταφέρει το 90% του παγκόσμιου εμπορίου και σέβεται πάρα πολύ το ανθρώπινο περιβάλλον, την ανθρώπινη ζωή και το τεράστιο ύψος των επενδύσεων στα πλοία, ενώ έχει σεβασμό στον καταναλωτή και χαμηλό κόστος.

«Ομως η προσφορά της αυτή δεν έχει εκτιμηθεί όπως θα έπρεπε από κυβερνήσεις και πολιτικούς. Είμαι υπερήφανος που η χώρα μου εκπροσωπεί το 17% και η Ε.Ε. το 40%, αλλά αυτό δεν πρέπει να το εκλάβουμε ως ότι έχουμε ένα ιδιαίτερο βάρος και να εφαρμόζουμε μονομερώς αποφάσεις σε βάρος των υπολοίπων», προσέθεσε. «Οι κανονισμοί είναι καλοδεχούμενοι, μας βοηθούν να βελτιώσουμε την ποιότητα των υπηρεσιών, αλλά με την προϋπόθεση ότι πρέπει πριν θα υπάρχει ένας διάλογος και επίσης θα είναι εφαρμόσιμοι στην πράξη», ανέφερε.

Ο κ. Πλατσιδάκης έφερε σαν παράδειγμα τη σύμβαση για τη διαχείριση του θαλασσίου έρματος, όπου τέθηκαν στόχοι οι οποίοι δεν εξυπηρετούνται, αφού δεν υπάρχει η ανάλογη τεχνολογία. Απαντώντας στον κ. Καραμήτσο σχετικά με τις επισημάνσεις του για την αεροπορική βιομηχανία και τη ναυτιλία, σημείωσε ότι «η αεροπορική βιομηχανία με δεδομένο το μεταφορικό έργο που παράγει είναι πολύ ρυπογόνα, ενώ η ναυτιλία μεταφέρει το 90% του παγκόσμιου εμπορίου και παράγει το 2,2% των ρύπων». «Επίσης η αεροπορική βιομηχανία έχει έντονα εθνικό χαρακτήρα, καθώς υπάρχουν πολλές εθνικές αεροπορικές εταιρείες που επιδοτούνται, σε αντίθεση με τη ναυτιλία που είναι πολύ περισσότερο διεθνής δραστηριότητα. Και δεν έχει ζητήσει, ειδικά η ελληνική ναυτιλία, ποτέ κάποια μορφής επιδότηση», τόνισε.

Στο θέμα των διαφορών αεροπορικών και ναυτιλιακών εταιρειών παρενέβη και ο κ. Λασκαρίδης, που είπε ότι το σύστημα εμπορίας ρύπων στην αεροπορική βιομηχανία απέτυχε. Συμπλήρωσε λέγοντας ότι σε αντίθεση με τη ναυτιλία ο αεροπορικός κλάδος είναι πολύ συγκεντρωμένος μέσω των «συμμαχιών», ενώ στη ναυτιλία τα «συμφέροντα» είναι πολύ πιο πολυσχιδή.

Ο αντιπρόεδρος της Bimco Αναστάσιος Παπαγιαννόπουλος αναφέρθηκε στις τρεις προκλήσεις της ναυτιλίας και ειδικότερα, πρώτον, στην ανάγκη για ανοικτές και ελεύθερες αγορές, δεύτερον, στην αντιμετώπιση των περιφερειακών ή μονομερών ρυθμίσεων και, τρίτον, στην ανάγκη για καλύτερη νομοθεσία.

«Η ναυτιλία έχει, ως διεθνής δραστηριότητα, ανάγκη ενός διεθνούς συναινετικού πλαισίου και αυτό εξασφαλίζεται μέσω του ΙΜΟ», είπε ο κ. Παπαγιαννόπουλος και καταφέρθηκε κατά των μονομερών πρωτοβουλιών που αναπτύσσουν σε διάφορα θέματα οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., «πρωτοβουλίες που δημιουργούν προβλήματα, προκαλούν επιπλέον κόστος στη ναυτιλία και είναι τελικά σε βάρος του ελεύθερου εμπορίου και του καταναλωτή».

Τέλος, η κα Sadan Kaptanoglu σημείωσε ότι πρέπει και οι ρυθμιστικές αρχές να κατανοήσουν τι ακριβώς ζητά η ναυτιλία. «Εμείς θέλουμε να υπάρχουν κανονισμοί, αλλά να στηρίζονται σε μία απολύτως ασφαλή τεχνολογία», είπε η κα Kaptanoglu. Επίσης υπογράμμισε την ανάγκη το ρυθμιστικό πλαίσιο να είναι δίκαιο για τον κλάδο και τόνισε ότι οι πλοιοκτήτες αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα διεθνώς.

Για το πλήρες άρθρο http://www.naftemporiki.gr/finance/story/1062037/protasi-dimiourgias-prasinou-tameiou-ston-imo