Ελληνικα
Ο Πρόεδρος της ΕΕΝΜΑ, κ. Χαράλαμπος Σημαντώνης, στις πρόσφατες συναντήσεις του με τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Φώτη Κουβέλη, αναφέρθηκε ιδιαιτέρως, στα προβλήματα που υπάρχουν στην πλοήγηση και ρυμούλκηση πλοίων στα Ελληνικά λιμάνια. Στη συνέχεια η ΕΕΝΜΑ απέστειλε συγκεκριμένα έγγραφα για το θέμα αυτό, επισημαίνοντας την:
- Αναγκαιότητα προσαρμογής της Εθνικής αναχρονιστικής νομοθεσίας στα Διεθνή δεδομένα (Διεθνείς Συμβάσεις), και συγκεκριμένα στο Κοινοτικό θεσμικό πλαίσιο, αφού παραβιάζονται δύο θεμελιώσεις βασικές Ευρωπαϊκές Αρχές, αυτή της «ίσης μεταχείρισης» και αυτή του «θεμιτού ανταγωνισμού».
Συγκεκριμένα, με Νόμο του 1955 (αρθ. 17 Ν. 3142/55 – ΦΕΚ 43 Α), τα πλοία ξένης σημαίας άνω των 150 κοχ, χωρίς να γίνεται διάκριση σε Κοινοτικά ή μη, υποχρεώνονται να παίρνουν Πλοηγό. Την ίδια υποχρέωση έχουν και τα πλοία Ελληνικής σημαίας με χωρητικότητα άνω των 1000 κοχ. Αυτό παραβιάζει τις θεμελιώδεις Ευρωπαϊκές Αρχές. Στις Βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες η αντίστοιχη χωρητικότητα είναι 5000 κοχ και σε περίπτωση που τα πλοία είναι τεχνολογικά βελτιωμένα και έχουν έμπειρους Πλοιάρχους, απαλλάσσονται παντελώς από την υποχρέωση Πλοήγησης (Pilot Exception Certificate).
Ένα πλοίο λοιπόν, της “shortsea” ναυτιλίας, που μεταφέρει καύσιμα ή άλλα φορτία και καταπλέει διαδοχικά σε 5 ή 6 Ελληνικά λιμάνια, υποχρεώνεται σε κάθε λιμάνι, να πάρει Πλοηγό, και αναμένει ώρες, για τον κατάπλου ή απόπλου του, λόγω μη επαρκούς στελέχωσης ή μη εργασίας των Πλοηγών κατά τη νύχτα, όταν μάλιστα, τα αντίστοιχα Φορτηγά πλοία που εκτελούν ακτοπλοΐα εξαιρούνται της υποχρέωσης αυτής, ανεξαρτήτως μεγέθους και χωρητικότητας.
Επιπλέον, για τα πλοία που είναι εφοδιασμένα με πιστοποιητικά Διεθνών Συμβάσεων (SOLAS, MARPOL, κλπ), παρότι έχει καταμετρηθεί η χωρητικότητά τους βάσει Ελληνικής νομοθεσίας, αυτή δεν λαμβάνεται υπόψη, όταν καταπλέουν στα Ελληνικά λιμάνια.
Το παράδοξο είναι ότι τα Πλοηγικά δικαιώματα καταβάλλονται σε κάθε λιμάνι, ανεξάρτητα εάν διατίθεται ή όχι Πλοηγός.
Το ίδιο συμβαίνει και με την ρυμούλκηση, όσον αφορά στη χωρητικότητα, με βάση τις αναχρονιστικές διατάξεις Κανονισμού του 1993 (Κανονισμός Νο 1 – ΦΕΚ 336 Β/10-03-93), και μάλιστα, ενώ στα περισσότερα Ελληνικά λιμάνια δεν δραστηριοποιούνται ρυμουλκά, επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις στα πλοία, τόσο κατά τον κατάπλου, όσο και κατά τον απόπλου τους.
Η πρόταση της ΕΕΝΜΑ είναι να τροποποιηθεί και να εναρμονιστεί η σχετική νομοθεσία για Πλοήγηση/Ρυμούλκηση με τα Διεθνή και Ευρωπαϊκά ισχύοντα δεδομένα, να επαναπροσδιοριστεί η χωρητικότητα πλοίων με βάση και τις τεχνολογικές βελτιώσεις και να αρθούν οι σχετικές στρεβλώσεις, που δημιουργούν σοβαρά προβλήματα και καθυστερήσεις στα καταπλέοντα και αποπλέοντα πλοία, με αποτέλεσμα τα Ελληνικά λιμάνια να χαρακτηρίζονται λιμάνια «αποτροπής», αντί για λιμάνια «home port».